توپولوژی شبکه
شیوه اتصال گره به یک دیگر به منظور تشکیل یک شبکه، توپولوژی نامیده می شود.
طراحان شبکه،سه هدف اصلی را در طراحی توپولوژی شبکه مد نظر قرا می دهند:
۱ _ دستیابی به حداکثر قابلیت اطمینان برای دریافت سریع اطلاعات ; بدین معنی که توپولوژی شبکه باید به گونه ای
طراحی شود که قابلیت انتقال داده از یک DTE به DTE دیگر را بدون خطا داشته باشد. هنگامی که بخشی از شبکه
دچار مشکل شد، سیستم تشخیص عیب باید بتواند آن را تشخیص دهد و قابلیت تفکیک داشته باشد و حتی بتواند
اجزای دیگر شبکه شبکه را از خطا مصون نگه دارد.
۲_ استفاده از ساختاری که حداقل هزینه را در استفاده از خطوط انتقال داده داشته باشد. رسیدن به این هدف با
مینیمم کردن طول واقعی کانال های ارتباطی بین DTE ها و یا استفاده از ارزانترین کانال ارتباطی برای کاربرد های
خاص ،امکان پذیر است. برای ارسال اطلاعاتی که درجه ارزش آنها بالا نباشد ، می توان از خطوط با سرعت پایین
و ارزان قیمت تلفنی استفاده کرد و هم می توان از خطوط پر سرعت و گران قیمت ماهواره ای استفاده نمود.
۳_ به دست آوردن بهترین و کمترین زمان پاسخ; زمان پاسخ کم (Short response Time ) به معنای کاهش تاخیر
زمان بین ارسال ودریافت اطلاعات است. ارسال بیشترین مقدار داده در یک روز زمانی معین نیز باید مد نظر قرار گیرد.
انواع توپولوژی
توپولوژی ها دارای انواع گوناگونی می باشند اما دو نوع اصلی آن، توپولوژی منطقی و فیزیکی است. یک توپولوژی
منطقی چگونگی ارتباط عناصر در شبکه با یک دیگر و چگونگی انتقال اطلاعات از طریق شبکه یا چگونگی انتقال اطلاعات
از گره در طول شبکه را مشخص می کنند در یک توپولوژی انتشاری، تمامی اطلاعاتی که به هر گره در مدت زمانی معین
انتشار می یابد، موجب پدید امدن سیگنالی می شود که تمامی طول کابل را فرا می گیرد.
این فواصل زمانی حدود حداکثر سرعت و اندازه شبکه را تعیین می کند.
یک توپولوژی فیزیکی ، طرح سیم کشی برای یک شبکه را تعیین میکند . این توپولوژی چگونگی اتصال الکتریکی اجزا
در یک شبکه را به یکدیگرمشخص می نماید .
این تنظیمات ، وقایعی را که در صورت خرابی و نقص یک گره اتفاق می افتند ، بررسی می کنند.
توپولوژی های فیزیکی به سه گروه اصلی تقسیم می شوند: توپولوژی خطی ، توپولوژی ستاره ، توپولوژی حلقوی